Jeska Verstegen
Biografie
Jeska Verstegen is auteur en illustrator. Ze begon in 1990 met tekenen en richt zich sinds 1992 op het tekenen en schrijven van kinderboeken. Zo ontstond haar eigen serie Keteltje. Ze werkte ook samen met onder meer Stichting Kinderpostzegels, Sesamstraat en nos schooltelevisie. In 2020 verscheen haar lovend besproken autobiografische jeugdroman Ik zal je bewaren (Querido). In 2024 won ze het Gouden Penseel voor haar illustraties in Het touw en de waarheid van haar en Marco Kunst.
Jeska Verstegen illustreerde de boeken
Meer over Jeska Verstegen:
Veelgestelde vragen
De eerste keer dat ik sneeuw zag. Ik was ziek en mocht niet naar buiten. Mijn moeder heeft toen een emmertje sneeuw gehaald. Er zaten ijskoude stukjes wolk in die emmer, ik vond het heel magisch.
In bomen klimmen, tekenen, lezen, hutten bouwen waarin niemand je kon vinden.
Pieperdepiepklein worden, zodat je op quantumdeeltjes-niveau kan rondkijken in de wereld en zijn wonderen.
Naar New York afgereisd om een bijzondere prijs op te halen en een toespraak te geven in het Engels voor belangrijke mensen zoals die van The New York Times!
Geen idee… ik ben niet zo van de huil-boeken. Maar vorig jaar illustreerde ik het boek De trein van vier over twaalf, geschreven door Conny Palmkvist, en toen ik de tekst ter voorbereiding las, rolden er tranen als een grote regenbui over mijn wangen.
Alice in Wonderland! Ik heb zelfs een citaat uit dit boek op mijn factuur staan: ‘…soms heb ik vóór het ontbijt al zes onmogelijke dingen geloofd…
Maar… wacht even… ik mag het daadwerkelijk gaan illustreren!!!
De dievenbende van Scipio van Cornelia Funke heb ik kortgeleden cadeau gedaan. Ik vind het een origineel verhaal en je kunt er ook als volwassen lezer heerlijk in wegdromen.
Ik heb eerst een presentatiemap gemaakt met werk dat ik getekend had. Daarna ging ik uitpluizen waar het werk naartoe moest. Dat was een hele uitdaging. We hebben het over de periode voor het internet bestond. Dus toen moest ik nog kleurkopieën laten maken en opsturen en heel lang wachten op antwoord.
Alles om me heen. Mijn hersenen lijken wel op een soort spons, die alle geuren, kleuren, gedragingen, houdingen, uitdrukkingen en veel meer opzuigt. Dat komt dan naar boven borrelen als ik het nodig heb.
Niet per se. Ik ben erg gesteld op het werk van Fiep Westendorp. En van oude Engelse illustratoren als Arthur Rackham en William Heath Robinson.
Rustig opstarten, nooit gehaast. Ik ben altijd heel vroeg op. Een kopje Lapsang Souchong. In de winter en de herfst een kruikje tegen mijn rug. Als ik het koud heb kan ik me niet concentreren :-) Tekenen is jezelf verliezen in een wereld die niet bestaat en als je het koud hebt blijf je met je voeten in de echte wereld staan. Dat kan natuurlijk niet.
Ja, zeker. Ik heb me daarna gerealiseerd dat het juist een begin is, niet een einde. Het begin van een ontwikkeling. Ik heb me toen gefocust op de kleine dingen die nog wél wilden lukken. Stapje voor stapje kom je dan weer terug bij die plek waar beelden en ideeën wonen.
Die reis naar New York om een award op te halen en het Gouden Penseel winnen!
Dat klinkt misschien raar, maar ik ben nooit trots op mezelf. Dat woord komt gewoon niet voor in mijn vocabulaire. Ik kan wel blij zijn met oplossingen die ik gevonden heb. Want tekenen en schrijven zijn eigenlijk talloze puzzels waarvoor een oplossing gevonden moet worden.
Als je lezers één ding meenemen na het lezen of bekijken van je boeken, wat zou je graag willen dat dat is?
Blijf in fantasie geloven. Ik merk dat veel mensen dat een beetje kwijtraken. Veelal door dat eeuwige geloer op die telefoon; het echte leven blijft maar aan hun jasje trekken. Het is een groot goed als je jezelf kan en mag verliezen in een fantasiewereld. Bovendien krijg je er lenige hersenen van!
Bekijk alle makers
Benieuwd naar de auteurs, illustratoren en vertalers die verbonden zijn aan Uitgeverij Lemniscaat? Wij stellen ze graag aan je voor!