Kijk mijn letter
Annie Makkink
Ontdek de wondere wereld van letters
Al jarenlang ontdekken kinderen de wondere wereld van de letters in Kijk mijn letter van Annie Makkink en Ingrid & Dieter Schubert. Voor het eerst verschijnt dit boek nu in Lemniscaat-uitgave voor beginnende lezers. Ontdek samen de relatie tussen letters en klanken met de rijmpjes en plaatjes in dit boek!
Klank, ritme, rijm en herhaling: de ingrediënten die verhalen toegankelijk maken voor beginnende lezers. In Kijk mijn letter komen alle letters van het alfabet en nog eens veertien andere lettercombinaties aan bod. Bij elke letter hoort een rijmpje waarin de letter – of de klank – terugkomt. Zo leren kinderen niet alleen losse woorden, maar ook de context waarin ze gebruikt worden. De speelse beelden versterken de tekst en zijn niet alleen een feest om te bekijken, maar nodigen uit tot gesprek. Wat herkennen de lezers erin?
Auteur
Annie Makkink
Annie Makkink (Gorssel, 1941) werd geboren tijdens de Tweede Wereldoorlog, op een boerderij in een nieuw ontgonnen gebied. Als oudste dochter hielp ze haar vader graag: met paard en wagen naar het land, varkens voeren, koeien uit de wei halen. Het was mooi en avontuurlijk, maar het was niet genoeg. Annie wilde de wereld ontdekken en las boeken over verre landen. Haar lievelingsboek: De scheepsjongens van Bontekoe. Ze ging naar de kweekschool om juf te worden, veel keus was er destijds niet. Maar de hele dag tussen vier muren? Niks voor Annie! Als het kon nam ze de kinderen mee naar buiten, het bos in, naar de Posbank. Ze had een zwak voor de kleine boefjes. Niet te braaf, maar wel met lef. Die weten wat je moet doen als je een wild zwijn tegenkomt.Hoe zorg je ervoor dat deze kinderen met plezier leren lezen? Daar was ze nieuwsgierig naar. Annie studeerde onderwijskunde in Groningen. Ze schreef tientallen boeken voor beginnende lezers. Zelfs in het Indonesisch. Van 1980 tot 1984 woonde ze met haar man, zoon en dochter op het eiland Java, waar ze aan de universiteit van Salatiga betrokken was bij het leesonderwijs. Terug in Nederland ontwikkelde ze een leesmethode voor jonge kinderen: De Leesbus. Leren lezen is een reis, met een goede gids ontdek je zelf het geheim van de letters. Ruimte voor creativiteit en 3D-denken is belangrijk. Dat leerde Annie van collega’s en studenten op de lerarenopleiding Techniek, waar ze een aantal jaren les gaf. In 1999 kreeg ze de Gouden Griffel voor het jeugdboek Helden op sokken. In 2002 ging ze met haar man naar Indonesië. Ze raakte betrokken bij de verbetering van het reken- en wiskunde-onderwijs. In samenwerking met Freudenthal-instituut en APS (Algemeen Pedagogisch Studiecentrum) ontstond een project met workshops aan universiteiten over heel Indonesië. Dat leverde een schat aan nieuwe ervaringen op. Ze publiceerde erover in NRC Handelsblad en het Onderwijsblad. Recente uitgaven van Annie zijn: Wat doet de wind?, De museumkip en Wie heeft mijn pet? (Malmberg, 2014). Wat doet de wind? met illustraties van Paula Gerritsen speelt zich af op het platteland van Java. De andere twee boeken werden, net als Kijk mijn letter, geïllustreerd door Dieter en Ingrid Schubert. In 2017 moest Annie zelf opnieuw leren lezen. Na een herseninfarct herkende ze de letters niet meer. Schrijven lukte wel, dus schreef ze de letters in de lucht. Door de beweging herkende ze de letter. Dat was een ontdekking! Twee kanalen in je hoofd die elkaar versterken, maar min of meer los van elkaar functioneren. Wat haar hielp bij het leren lezen waren goede teksten met ritme en rijm, beweging en een beetje humor. Taal moet zingen! Jonge kinderen zijn daar ook gevoelig voor. Niet spellen, maar spelen met taal. Er groeit iets in het koppie van een kind, nieuwe verbindingen worden aangelegd. Ga niet sjorren en trekken, het heeft tijd nodig. En een boek. Kijk mijn letter! In 2020 verscheen de nieuwe uitgave van Kijk mijn letter bij Lemniscaat. Tekst: Judith Keuper
Meer over Annie Makkink
Illustrator
Dieter Schubert
Dieter Schubert (Oschersleben, 1947) groeide op in Oost-Duitsland. Toen hij vijf jaar was, vluchtten zijn ouders samen met hem en zijn jongere zus op eerste kerstdag naar het Westen. Dieter wilde eigenlijk van kleins af aan alleen maar tekenen. Zijn eerste woorden waren niet voor niets ‘Buch und Bei (Bleistift)', boek en potlood, en hij maakte op zijn zevende zijn eerste olieverfschilderij. Zijn ouders vonden het prachtig, maar Dieter moest eerst een beroep leren voordat hij naar de Kunstacademie mocht gaan. Hij kon immers ook heel goed met cijfers omgaan. Zo leerde Dieter eerst een vak bij een grote handelsonderneming. Wat was het een opluchting toen hij een paar jaar later toegelaten werd op de Kunstacademie! In het laatste studiejaar leerde hij Ingrid kennen en nadat ze allebei hun examen hadden gehaald besloten ze samen naar een andere stad te gaan. Berlijn of Hamburg? Het werd Amsterdam. Waar Ingrid altijd wilde illustreren, droomde Dieter eigenlijk van een carrière in de vrije kunst. Ook op de Rietveld Academie in Amsterdam wilde hij verder in die richting, en hij interesseerde zich daarnaast in beeldhouwen. Maar toen Ingrid besloot naar de illustratieklas te gaan, duurde het niet lang voordat Dieter van plan veranderde. Het eerste prentenboek dat hij samen met Ingrid maakte, kwam eigenlijk voort uit een grap: hun tekenleraar Piet Klaasse vond dat het duo zo goed kon visualiseren voor kinderen. Het prentenboek dat ze naar aanleiding van die opmerking maakten, Er ligt een krokodil onder mijn bed!, werd niet alleen uitgegeven door Lemniscaat, maar verscheen meteen in veertien landen tegelijk. Pas tijdens het maken van Er ligt een krokodil onder mijn bed! merkten Dieter en Ingrid dat ze heel goed samen aan een project kunnen werken. Sindsdien maken ze al meer dan dertig jaar samen prentenboeken en voorleesbundels. Wie precies wat doet, weet niemand. Wel is Dieter de nauwkeurige, degene die ervoor zorgt dat er geen slordigheden in het werk ontstaan. Maar het illustratorenechtpaar werkt nauwkeurig samen aan ieder boek, van het ontstaan tot het idee tot het uitwerken van elkaars aanvullingen. Nog steeds zijn schilderen en beeldhouwen Dieter's passies, en sinds kort ook fotografie. Maar zodra er een mooi verhaal ontstaat, beginnen de vingers te kriebelen... Niet alleen in Nederland zijn er vele fans van de Schuberts, zoals ze soms liefdevol genoemd worden, de miniheks op discoschoenen en de norse zeerover met watervrees vonden hun weg naar kinderkamers overal ter wereld. De prentenboeken bereiken vooral grote oplagen in onder meer Duitsland, Frankrijk, Scandinavië, Amerika, Japan en China. Ingrid en Dieter zijn geadopteerd door de Kinderboekwinkel in Amsterdam, door De Utrechtse Kinderboekhandel in Utrecht en door Boekhandel Marsman in Emmeloord. In deze winkels kunnen ze je alles over hen vertellen en misschien loop je na een bezoekje wel met een gesigneerd exemplaar de deur uit! Bron: Tekenaars - kinderboekenillustratoren geportretteerd van Joukje Akveld
Meer over Dieter Schubert
Illustrator
Ingrid Schubert
Ingrid Schubert (Essen, 1953) groeide op in Duitsland. Haar vader wilde graag dat ze een degelijke studie zou gaan volgen (Pedagogiek of Geneeskunde), maar Ingrid wilde liever modetekenares worden. Uiteindelijk stemde haar vader in en begon Ingrid kunstgeschiedenis, grafiek en vrije schilderkunst aan de Kunstacademie in Münster te studeren. Daar ontmoette ze Dieter, en na hun examen besloten de twee om samen voor een jaar naar Amsterdam te gaan en zich verder te verdiepen in Grafiek. Op de Rietveld Academie volgde Ingrid ook de illustratiewerkgroep, die ze heel uitdagend vond. Toen na een jaar de studiebeurs verlengd kon worden, wisselde ze al gauw van vak. Dat was een gouden greep, want nu kwamen haar twee passies bij elkaar: Verhalen en tekeningen. Al gauw maakte Dieter ook de overstap naar Illustratie. Hun eerste prentenboek maakten ze naar aanleiding van een weddenschap: Ingrid had een idee over een krokodil onder een bed, en Dieter beweerde dat hij die beter kon tekenen dan zij. Samen gingen ze aan de slag, met Er ligt een krokodil onder mijn bed! als resultaat, dat niet alleen werd uitgegeven door Lemniscaat, maar bij uitgeverijen in veertien landen tegelijkertijd. Om later de kost te kunnen verdienen studeerde Ingrid naast Illustreren het vak Kunstpedagogiek en legde ze haar examen als vakdocente beeldende vorming af. Sindsdien geeft ze een dag per week les aan volwassenen. Mode vindt ze ook nog steeds spannend. Maar het allerleukste is het verzinnen en werken aan een kinderboek! Ingrid en Dieter Schubert mogen dan wel al dertig jaar samen boeken maken, niemand weet precies wie wat doet. In ieder geval gaat Ingrid meer over de subplots, en zorgt ze ervoor dat het verhaal niet teveel over de hoofden van de lezers gaat. Ze vinden het allebei leuk om in de illustraties allerlei grapjes en verwijzingen naar beeldende kunstwerken te maken. Maar naast mooie en grappige illustraties maken, wil Ingrid kinderen ook méér meegeven dan alleen luchtig vermaak. Zonder betuttelend te blijven, want daar hebben zowel Ingrid als Dieter Schubert een hekel aan. Niet alleen in Nederland zijn er vele fans van de Schuberts, zoals ze soms liefdevol genoemd worden, de miniheks op discoschoenen en de norse zeerover met watervrees vonden hun weg naar kinderkamers overal ter wereld. De prentenboeken bereiken vooral grote oplagen in onder meer Duitsland, Frankrijk, Scandinavië, Amerika, Japan en China. Ingrid en Dieter zijn geadopteerd door Kinderboekwinkel in Amsterdam, door De Utrechtse Kinderboekhandel in Utrecht en door Boekhandel Marsman in Emmeloord. In deze winkels kunnen ze je alles over hen vertellen en misschien loop je na een bezoekje wel met een gesigneerd exemplaar de deur uit! Bron: Tekenaars - kinderboekenillustratoren geportretteerd van Joukje Akveld
Meer over Ingrid Schubert
Meer boeken voor jou
