Mijn ideale dag begint, zoals al mijn dagen, met een wandeling met mijn hond Soep. De rest vul ik het liefst met creatieve dingen; de laatste tijd ben ik bijvoorbeeld bezig met boekbinden, borduren, linosnedes maken en natuurlijk tekenen. En ondertussen meezingen met mijn favoriete muziek! Ook niet onbelangrijk is lekker eten, iets met heel veel kaas. En dan ’s avonds onder een dekentje kruipen op de bank met een goeie game, of Dungeons & Dragons spelen met mijn vrienden!

Ik heb een zwak voor bergen, omdat we die in Nederland niet hebben. Noorwegen vond ik heel mooi, en de Schotse hooglanden. Die plekken zijn zo prachtig dat het niet moeilijk is om je voor te stellen dat er elfjes en draken wonen…

Koning van Katoren van Jan Terlouw.

Ironisch genoeg: Achtste-groepers huilen niet van Jacques Vriens.

Ik hou van een slechterik die dénkt dat ie de goeierik is.

Een graphic novel van Koning van Katoren! Die bestaat volgens mij niet, maar dat lijkt mij wel wat.

Help! Een verrassing!, omdat ik heel veel mensen ken die zijn zoals August.

Toen ik tien was, wilde ik illustrator van mijn eigen boeken worden. Later, toen ik twintig was, wilde ik illustrator bij Pixar worden.

Uiteindelijk besloot ik dat ik juist helemaal geen illustrator wilde worden! Ik wilde gewoon lekker mijn eigen dingen blijven tekenen zonder dat het uitmaakte wat andere mensen daarvan vonden. Toen kwam ik bij Lemniscaat als vormgever, en kreeg ik het illustratiewerk er min of meer toevallig bij. En wat bleek? Toch best wel heel gaaf ;)

Videogames, Dungeons & Dragons, mooie muziek, gave verhalen, andere tekenaars.

Soms, als ik denk dat ik te veel verschillende dingen doe en misschien moet proberen in één ding heel goed te worden, denk ik aan Leonardo DaVinci, die architect, uitvinder, ingenieur, filosoof, natuurkundige, scheikundige, anatomist, beeldhouwer, schrijver én schilder was, en herinnert hij me eraan dat ik er best nog wat hobby’s bij kan hebben.

Ik zet altijd iets aan om naar te luisteren, een muziekje of een YouTube-video. Dan steek ik al mijn kaarsen aan, loop ik drie rondjes om mijn iPad, en zeg ik de geheime magische woorden. Meestal is dat voldoende om de tekengoden gunstig te stemmen en is er geen bloedoffer nodig. Gelukkig maar, want dat wordt altijd zo’n rommeltje.

Zeker! Die zijn heel frustrerend! Als ik merk dat de dingen die ik maak niet lijken op de dingen die ik in mijn hoofd heb, is het tijd om alles even weg te leggen en iets anders te gaan doen. Vaak komt dat omdat mijn tekenskills op zo’n moment een beetje achterlopen op mijn kijk-skills, en dat trekt meestal vanzelf weer bij als ik het wat tijd geef. Eigenlijk is het dus juist een teken dat ik vooruitga, al voelt het totaal niet zo. Wat voor mij vaak werkt, is experimenteren met een ander medium. Dat is precies waarom ik dit jaar ben begonnen met boekbinden, linosnedes en borduren.

Ik heb ooit een heel stuk van een strip gemaakt over de Griekse goden toen ze nog kinderen waren. Ik had totaal niet verzonnen wat het verhaal zou worden, dus het ging uiteindelijk nergens over, maar het was wel heel leuk om aan te werken!

Het was een grote eer om aan het Kinderboekenweekgeschenk te mogen werken! Heel gaaf om mijn eigen grote letters op het omslag van Schatpakkers nu overal terug te zien.

Ik werk natuurlijk vooral aan de boeken van anderen, maar ik hoop dat er nog veel grootse, gekke, grappige fantasieverhalen komen waar ik iets aan mag bijdragen!

Dat ik nog steeds de dingen teken waar ik zelf blij van word, en er nog evenveel plezier in heb als toen ik tien was. :)

Dat ze nieuwsgierig worden en zin krijgen om verder te lezen!