Er was eens een oud dametje. Ze woonde heel alleen.
Ze had een bed, wat meubels en een waterkan van steen.
Ze klaagde keer op keer: ‘Dit huis is veel te klein voor mij.’
Toen kwam er op een dag een oude, wijze heer voorbij.
De dame riep ten einde raad: ‘Toe, doet u mij een lol
en geef mij goede raad. Mijn huis is hutjemutje vol!’

Wie is er niet opgegroeid met deze woorden of heeft ze al talloze keren voorgelezen aan zijn of haar peuter of kleuter – net als die van De Gruffalo, Het kind van de Gruffalo, De slak en de walvis, De rommelige reus, enzovoort…

Een jeugd is niet compleet zonder de verhalen van Julia Donaldson en Axel Scheffler. Dertig jaar geleden kwam het eerste boek uit van het inmiddels beroemdste duo uit de kinderliteratuur: Hutjemutje.

Ter ere van die gelegenheid werd de titel in een nieuw jasje gegoten, en friste Bette Westera haar vertaling op.