De hele dag koken en daarna eten met fijne mensen. Of over schelpenpaadjes door de duinen fietsen, als het al een beetje warm is en heel duinachtig ruikt, daarna in de golven springen, en dan een koud biertje met een potje Kolonisten van Catan in een strandtent.

Sorry, kiezen is niet mijn sterkste kant.

Niet te warm, groen, met lekker eten, en zeker met water om te zwemmen en kajakken. En snorkelen.

Wat niet?

Lord of the Rings. Dat boek heeft alles: spanning, politiek, fantasie, personages. Ik las het voor het eerst toen ik dertien was, en er ging een wereld open natuurlijk.

Al vroeg. Maar ik wilde ook advocaat en architect worden – en nog een paar dingen.

Van heel veel. Ik zie al een verhaal voor me als ik allemaal gaatjes in het strandzand zie. Of een raar gebouw. In mijn hoofd bedenk ik heel veel verhalen en ideeën over van alles, maar je kunt niet overal boeken over schrijven. Systemen, macht, dilemma’s, de prijs van vrijheid en idealen vind ik onweerstaanbare en urgente thema’s. Maar ik heb ook een zwak voor sprookjesachtige verhalen – dus daarmee ben ik nu bezig.

Nee, zo werkt mijn hoofd niet echt, dat varieert in de tijd. Er zijn veel verschillende mensen en boeken waarvoor ik veel bewondering heb.

Zeker: uitstellen! Maar serieus: muziek helpt me erg om in de stemming te komen.

Weleens? Zeker! Maar niet omdat ik niet weet waarover ik wil schrijven. Meer dat ik zelf enthousiast verdwenen ben in een idee en wereld en de puzzel soms heel lastig is. Afstand nemen helpt, een ander perspectief kiezen, en vooral niet opgeven.

Vertalingen... Het gevoel dat mijn ideeën gaan reizen, fantastisch.

Mijn villa met zwembad! Nee, grapje. Ik ben best een beetje trots op twee Vlag en Wimpels en De kleine Cervantes-prijs, maar ik kan ook heel blij worden van persoonlijke berichtjes dat iemand is geraakt door een van mijn boeken.

Sorry, mogen het er twee zijn? Hoe belangrijk het is om te proberen zelf na te blijven denken. Maar vooral: dat het heerlijk is om helemaal in de wereld van een verhaal te verdwijnen.