De tien geboden zijn ‘een erfenis die ons zonder bijbehorend testament is nagelaten'. Vorige generaties dachten nog wel over zo'n testament te beschikken. Zij meenden in grote lijnen te weten hoe de geboden moesten worden uitgelegd en toegepast. Die zekerheid is ons moderne mensen uit handen geslagen. Wat moeten wij met voorschriften die duizenden jaren geleden zijn ontstaan in een tribale samenleving die totaal verschilt van de onze? Dat we niet mogen doden en niet de bezittingen van een ander mogen stelen - dat willen de meeste mensen nog wel aannemen. Maar wat moeten we in onze multiculturele samenleving met geboden als ‘Ik ben de Here uw God' en ‘Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben'? Vallen zulke archaïsche voorschriften nog toe te passen of te herformuleren? In dit boek gaan Hans Achterhuis en Maarten van Buuren op zoek naar eigentijdse antwoorden op oeroude vragen. Bij alle geboden hebben ze gezocht naar inzichten van grote filosofen - van Spinoza tot Hannah Arendt - die de problematiek vanuit een onverwacht perspectief kunnen belichten. Door hun diepgang en eruditie weten de auteurs nieuwe dimensies in de tien geboden te openen, waardoor dit boek voor filosofisch en theologisch geïnteresseerde lezers een verrassende leeservaring zal zijn.

‘"Gij zult niet echtbreken" betekende in de tijd van ontstaan, zo'n zeven eeuwen voor Christus, iets heel anders dan nu. Destijds verwees het gebod naar een huwelijksmoraal waarin de vrouw het eigendom was van de man. In onze eigen tijd wordt het hoge percentage scheidingen veroorzaakt door onze neiging om het romantische liefdesideaal te projecteren op het huwelijk. We hebben hoge verwachtingen van onze man of vrouw, terwijl we zouden kunnen weten dat het liefdeshuwelijk in feite een contradictio in terminis is.' - Maarten van Buuren